Je vous disait dans le derniers post que nous avions trouve un faisant très très rare; cela a été confirme par un expert: c'est un Hoogerwerf's faisant (Lophura hoogerwerfi), et c'est le deuxième nid jamais trouve pour cette espèce et il n'a été vu que quelque fois en liberté!!!
Pour plus d'info:
www.birdlife.org
We hebben geweldig nieuws, we dachten al iets bijzonders te hebben gezien en dat is nu bevestigd door een vogel expert (Bas van Balen), we hebben een Hoogerwerf's fazant (Lophura hoogerwerfi) gezien. In het wild is deze slechts enkele malen geobserveerd en dit is het tweede nest ooit gevonden! Woowie !
Voor meer info:
www.birdlife.org
Monday 13 October 2008
Saturday 11 October 2008
Na 3 maanden in de jungle wonen...
besloten we om 3 dagen de jungle uit te komen om alle data bij te werken en alle data en nieuwe informatie te verwerken. Door de vele veranderingen die we hebben en aan het doorvoeren zijn hoopt de nieuw info en data zich snel op. Ook de foto’s die we maken voor de website, want we houden jullie graag op de hoogte van de gebeurtenissen en al het moois dat we zien.
Ook het trainen van de mannen verloopt goed, we hebben ze het GPS gebruik uitgelegd en ze vertellen dit ook trots rond. Tevens krijgen wij training in onze parang slijpen en hoe effectief een boom met je kapmes in tweeën te hakken.
Begin deze maand zijn we voor het eerst met de nieuwe phenologie begonnen. In plaats van het kijken naar hoeveel bladeren/bloemen/fruit heeft een boom, kijken we nu naar de hoeveel jonge bladeren / totale hoeveelheid bladeren, bloemen en rijp fruit / totale hoeveelheid fruit. Tevens zijn de klassen van hoeveelheden aangepast, maximaal was het voorheen 1.500, nu 10.000. De methode van collectie van deze data komt overeen met die gebruikt wordt op andere onderzoek stations op Sumatra en dus straks daarmee direct vergeleken worden. Als we volgende maand beginnen met de phenologie van de nieuwe gemaakte plots (2 vegetatie types x 5 plots van 5m bij 100m) tellen we elke maand de blaadjes van ongeveer 1000 bomen. Klinkt ineens wel erg veel...
Greg heeft de eerste resultaten geboekt met zijn camera trap en heeft een hert (dat een geluid als een beer maakt als het wordt opgeschrikt) en een stekelvarken (lijkt op een reuze rat) voor de camera gekregen.
Klik hieronder op de link om naar de foto's te gaan, veel kijk plezier
Veel liefs en een dike kus,
Helga & Greg
Thursday 9 October 2008
Déjà 3 mois dans la foret!
J’ai maintenant l’impression que c’est normal d’etre ici, tout en restant émerveillé par ce qu’on voit tous les jours, et on voit de plus en plus, car on marche a de nouveaux endroits, on fait moins de bruit (moins de chutes!) et on sait ou et comment regarder. Récemment, on a vu (désole, je ne connaît certains nom que en Anglais):
- Des groupes de plus de 10 Hornbills,
- trouve et identifie +/- 10 espèces d’oiseaux (dont un faisant très très rare)
- des phasmes
- des papillons
- des orchidées
- 2 fois des Orang Utang, mère plus bébé, on en a suivi une plus de 4H et on a vu l’autre a moins de 20metres!
L’organnisation de la recherche progresse bien: nous avons fini de mesurer et de numéroter tous les chemin (12km restaient a faire, ça ne parait pas beaucoup mais le terrain est très difficile, ce ressemble parfois presque plus a de l’escalade qu’a de la marche, il y a des souches, des lianes, des arbres morts, des rivières a traverser…).
Nous avons réorganisé les zones d’etude de phrénologie (on observe quand les arbres fleurissent, fruitent ou font de nouvelles feuilles pour savoir ce qui est disponible pour les animaux). Nous avons 15 zones de 1 000m2, que nous surveillons une fois par mois en comptant les fruits/fruits murs, fleur, feuilles/jeunes feuilles de tous les arbres… vous avez bien lut: nous comptons chaque moi les feuilles d’environs 1000 arbres! Nous surveillons également les figuiers et 2 autres espèce d’abres qui sont l’alimentation principale des OU.
A partir du mois prochain, nous allons pouvoir consacrer plus de temps a rechercher et suivre les OU.
La vie au camp se passe bien (j’ai toujours du mal avec la douche dans la rivière glacee…). C’est agréable de vivre dans la nature et d’avoir une vie simple, levé tôt (6h), couche tôt (8h) et marcher dans la foret toute la journée. Ça laisse beaucoup de temps pour laisser ses idées vagabonder et penser a des choses auxquelles on ne pense pas d’habitude, comme des vieux souvenirs, des endroits qu’on a vu… J’ai aussi l’impression de rêver beaucoup plus et plus précisément, comme Begnini dans “Coffe and Cigarette”.
C’est aussi très chouette d’apprendre un nouveau métier et d’avoir a me creuser la tète pour apprendre des chose ou trouver des solutions a des problèmes inconnus.
Je m’amuse bien a cuisiner, on essaie de varier un peu les plaisir:
- frites
- crêpe (Helga fait des pancakes)
- salade d’aubergine froide (d’apres Francoise Chasseriau)
- Helga fait des délicieux beignet d’aubergine
- Du pain!!! J’ai essaiye la levure naturelle mais ça n’as pas marche, alors je me contente de levure chimique. Je fait la cuisson au wok le résultat est pas mal!
- Beignet au citron, a la cannelle, aux cacahuètes ou au gingembre,
- Beurre de cacahuète
- Excellente sauce sate par Helga
- Beignets sales au riz
Je vous met d’ailleur a contribution, si vous avez des idées de recettes qui ne demandes que des ingrédients de base (oignon/ail, farine, légumes, huile, riz, riz riz) et qui peut se cuire au wok, merci de me les faire parvenir!
Mon projet de piège photographique marche doucement… après 200 jours de piégeage sur 15 endroits, j’ai eu 3 photos (sans compter les rats dans la cuisine!): 2 Barking deer (Daim aboyant) et un Porc-epic a longue queue.
Ce qui est encourageant est que le photos étaient dans les derniers pièges relevés, ce qui veut peut être dire que nous allons en avoir de plus en plus.
Nous repartons dans 3 jours jusqu’a mi-décembre ou nous prenons un peu de vacances (plongée) et nous recevons la visite de nos parents.
Salut a tous,
A bientot! / Cheers / Groetjes / Salam.
Sunday 31 August 2008
Horas ! (Batak taal)
Hier een eerste update vanuit Sumatra. We zijn nu bijna twee maanden in Indonesie. Na eerst een week duiken op het eiland Weh zijn we de 16de het bos Batang Toru ingelopen.
Dat krikt gelijk de conditie wat op, want met onze zware rugzakken 6 uur een berg op lopen over gladde paadjes met de nodige obstacles (rivieren, boomstammen) viel niet mee. In het camp Mayang zijn 3 hutten te zien (zie foto’s); 1 voor ons, 1 voor de technici en 1 gebruiken we nu als werkhut, waar we ‘s avonds onze dag met z’n alle doornemen.
De keuken is simpel, we koken nog met hout, maar zoals jullie op de foto’s kunnen zien weerhoudt dat ons niet van het maken van echte pannekoeken of friet. Er zijn 3 technici, Iman, Buyung en David. Het camp ligt aan een mooie rivier, welke tevens ons douche (lekker fris, 15 °C ), wasmachine en verderop als wc fungeert. Gedurende de dag is de temperatuur gemiddeld 25°C en ‘s nachts rond de 17 °C en dat is erg aangenaam, dat komt doordat het kamp op 900m hoogte ligt. Dit houdt ook insecten weg, dus heel weinig muggen (alleen gedurende de dag) en bloedzuigers zijn zeldzaam.
Het enige nadeel dat het kamp dicht bij de rivier staat is dat na flinke regenval het water zo hoog kan komen dat de keuken onderloopt. Dat is bijna al 1 keer gebeurd, maar het tij keerde net op tijd zelfs hier is het soms vechten tegen het water..
Deze eerste maand hebben we alle kennis die al aanwezig is verzameld en proberen in te schatten waar we dingen kunnen verbeteren of makkelijker maken voor de technici. Onderzoek dat al loopt zijn nest monitoring en phenologie. Bij de nest monitoring checken we elke maand in welke staat de nesten zijn. Dit wordt gedaan om indirect de orang-oetans dichtheid te kunnen berekenen. Als we weten hoelang een nest zichtbaar blijft, kunnen na een nestsurveys inschatten hoeveel orang-oetans in het gebied leven.
De phenologie bestaat uit het maandelijk controleren van de staat van verschillende bomen (jonge blaadjes, bloemen, fruit). Door deze gegevens te verzamelen weten we welk voedsel beschikbaar is op dat moment en door dit te combineren met het menu van de orang-oetan kunnen wat gerichter op zoek gaan naar orang-oetans.
De eerste orang-oetan hebben we ook gezien, Iwan, een grootte ca. 80 kg orang-oetan met zgn. cheekpads. Hij was hoog in de boom, niet echt blij ons te zien, maakte geluiden en brak takken af, welke die naar beneden gooide. Helaas (nog) geen foto. Langzaam moeten de we het vertrouwen gaan winnen van de orangs zodat we ze kunnen gaan volgen, maar helaas zover zijn we nog niet. De orangs zijn nog erg schrikkerig. De mensen in de dorpen om het bos heen, eten alles wat beweegt en helaas zo ook orangs.
Verder zien we elke dag gibbons, mooie vlinders, neushoornvogels en te gekke insecten. het bos zelf is erg interessant, omdat telkens als je weer een heuvel op of af loopt het lijkt alsof je in een ander bos terecht bent gekomen, er is een enorme variatie in habitat. Gregoire is ookal druk begonnen met zijn camera-trapping project. Voor dat zijn we vooral op zoek naar sporen van dieren en gaan we op zoek naar plekken die nog niet veel belopen zijn, (nu nog) binnen ons grid systeem. Ook erg spannend, als we terug het bos in gaan, zullen we de eerste daarvan resulaten zien.
Dus nu 1 week het bos uit, waarvan alweer meer dan de helft erop zit. We moesten ons visa verlengen en dat wordt nu verlengd. We hebben natuurlijk het nodige geshopt en gegeten en zijn erg druk geweest met het maken van nieuwe data sheets, het in kaart brengen van het onderzoeksgebied, en beschikbare data, dus veel saai computerwerk.
Over 2 dagen gaan we het bos weer in voor 2 maanden.
Hieronder de link om de foto’s te zien. Veel kijk plezier!
Groetjes
Helga & Greg
Dat krikt gelijk de conditie wat op, want met onze zware rugzakken 6 uur een berg op lopen over gladde paadjes met de nodige obstacles (rivieren, boomstammen) viel niet mee. In het camp Mayang zijn 3 hutten te zien (zie foto’s); 1 voor ons, 1 voor de technici en 1 gebruiken we nu als werkhut, waar we ‘s avonds onze dag met z’n alle doornemen.
De keuken is simpel, we koken nog met hout, maar zoals jullie op de foto’s kunnen zien weerhoudt dat ons niet van het maken van echte pannekoeken of friet. Er zijn 3 technici, Iman, Buyung en David. Het camp ligt aan een mooie rivier, welke tevens ons douche (lekker fris, 15 °C ), wasmachine en verderop als wc fungeert. Gedurende de dag is de temperatuur gemiddeld 25°C en ‘s nachts rond de 17 °C en dat is erg aangenaam, dat komt doordat het kamp op 900m hoogte ligt. Dit houdt ook insecten weg, dus heel weinig muggen (alleen gedurende de dag) en bloedzuigers zijn zeldzaam.
Het enige nadeel dat het kamp dicht bij de rivier staat is dat na flinke regenval het water zo hoog kan komen dat de keuken onderloopt. Dat is bijna al 1 keer gebeurd, maar het tij keerde net op tijd zelfs hier is het soms vechten tegen het water..
Deze eerste maand hebben we alle kennis die al aanwezig is verzameld en proberen in te schatten waar we dingen kunnen verbeteren of makkelijker maken voor de technici. Onderzoek dat al loopt zijn nest monitoring en phenologie. Bij de nest monitoring checken we elke maand in welke staat de nesten zijn. Dit wordt gedaan om indirect de orang-oetans dichtheid te kunnen berekenen. Als we weten hoelang een nest zichtbaar blijft, kunnen na een nestsurveys inschatten hoeveel orang-oetans in het gebied leven.
De phenologie bestaat uit het maandelijk controleren van de staat van verschillende bomen (jonge blaadjes, bloemen, fruit). Door deze gegevens te verzamelen weten we welk voedsel beschikbaar is op dat moment en door dit te combineren met het menu van de orang-oetan kunnen wat gerichter op zoek gaan naar orang-oetans.
De eerste orang-oetan hebben we ook gezien, Iwan, een grootte ca. 80 kg orang-oetan met zgn. cheekpads. Hij was hoog in de boom, niet echt blij ons te zien, maakte geluiden en brak takken af, welke die naar beneden gooide. Helaas (nog) geen foto. Langzaam moeten de we het vertrouwen gaan winnen van de orangs zodat we ze kunnen gaan volgen, maar helaas zover zijn we nog niet. De orangs zijn nog erg schrikkerig. De mensen in de dorpen om het bos heen, eten alles wat beweegt en helaas zo ook orangs.
Verder zien we elke dag gibbons, mooie vlinders, neushoornvogels en te gekke insecten. het bos zelf is erg interessant, omdat telkens als je weer een heuvel op of af loopt het lijkt alsof je in een ander bos terecht bent gekomen, er is een enorme variatie in habitat. Gregoire is ookal druk begonnen met zijn camera-trapping project. Voor dat zijn we vooral op zoek naar sporen van dieren en gaan we op zoek naar plekken die nog niet veel belopen zijn, (nu nog) binnen ons grid systeem. Ook erg spannend, als we terug het bos in gaan, zullen we de eerste daarvan resulaten zien.
Dus nu 1 week het bos uit, waarvan alweer meer dan de helft erop zit. We moesten ons visa verlengen en dat wordt nu verlengd. We hebben natuurlijk het nodige geshopt en gegeten en zijn erg druk geweest met het maken van nieuwe data sheets, het in kaart brengen van het onderzoeksgebied, en beschikbare data, dus veel saai computerwerk.
Over 2 dagen gaan we het bos weer in voor 2 maanden.
Hieronder de link om de foto’s te zien. Veel kijk plezier!
Groetjes
Helga & Greg
Friday 29 August 2008
Photos
Vous pouvez voir les photos sur flickr: http://www.flickr.com/photos/gregoireb/
ou cliquer sur ce lien pour voir un diaporama.
ou cliquer sur ce lien pour voir un diaporama.
6 premieres semaines
Nous avons déjà passé un mois et demi dans la foret de Batang Toru, Sumatra nord.
Nous sommes dans un camp avec 3 assistants, Iman, Buyung et David. Le camp est à 6h de marche de la première route, il y a trois huttes un coin cuisine, une rivière (eau courante, évier, salle de bain). Les conditions sont relativement confortable, le camp étant à 900m d’altitude, il ne fait pas trop chaud (20/30° le jour, 15 la nuit) et il y a peu d’insectes nuisibles, de sangsues et de tiques. L’inconvénient est la température de la rivière pour la douche, mais on s’y habitue.
C'est ici:
Agrandir le plan
Nous sommes là pour étudier les Orang Utan, avec un projet annexe de pièges photographiques. Pour la partie OU, nous cherchons, comptons et surveillons les nids d’OU, ainsi que leur nourriture potentielle (fruitier, figues principalement). Ces données sont déjà récoltées depuis plus d’un an par les assistants mais nous nous apercevons hélas que celles ne sont pas très fiables… On doit donc tout reprendre a zéro.
Depuis que nous sommes arrives, nous avons vu un UO, un male dominant de 80Kg! On voit des Gibbons presque tous les jours, pas mal de beaux insectes, des écureuils (80cm!) des Hornbills (par dizaines!) et la foret elle même est superbe (cf. photos). On a vu une Marte superbe qui chassait un Ecureuil et qui à atterris sur le sentier à 1,5m de moi!
Pour les pièges photographiques, nous cherchons des endroit ou peuvent passer les animaux et plaçons les appareils. Pour le moment nous n’avons pas encore de résultats mais nous espérons avoir de photos de tapir, daims, daims nain, sangliers, léopards tigres…
Nous faisons beaucoup de marche tout les jour ce qui était difficile au début, surtout car le terrain est très accidenté, mais notre conditions physique (et notre ligne!) c’est améliorée de façon impressionnante en seulement 6 semaine!
Nous somme à Medan cette semaine pour faire nos visas (l’administration indonésienne est une vraie jungle!) et rentrer les donnes sur l’ordinateur (nous n’avons pas l’électricité au camp). Nous remontons le 2 Septembre pour deux mois d’affile.
Vous pouvez voir les photos ici.
Subscribe to:
Posts (Atom)
